Mevrouw Farinum is zeer dankbaar voor alle hulp die zij ontvangt.

Toen Corona zich net begon te verspreiden en de impact op de zorg duidelijk werd, viel het dagelijkse leven bijna helemaal stil. De opgelegde maatregelen hadden veel gevolgen voor de samenleving en zo ook voor mevrouw Farinum. Daar onder andere het sociale contact grotendeels wegviel, ontwikkelde zij angstklachten en kwam hiermee bij de huisarts terecht. Die raadde haar aan zich aan te melden bij ‘Voor Elkaar in Zuid’. Zij konden haar proberen te koppelen aan een vrijwilliger, iemand met wie zij eventueel wekelijks een mooie wandeling kon gaan maken of een andere leuke activiteit zodra de maatregelen dit weer zouden toelaten. De beweging en het gezelschap zouden de angstklachten aanzienlijk kunnen verminderen. 

De 33-jarige Laila is docent Engels en kwam door een burn-out helaas tijdelijk thuis te zitten. Tijd en ruimte nemen om te herstellen had op dat moment de hoogste prioriteit. Maar na deze periode wilde Laila wel graag weer ergens aan de slag en voelde zij nog steeds de behoefte om zich maatschappelijk in te zetten. Ze werd benaderd om vrijwilliger te worden bij VEIZ, dit voelde meteen goed en al snel werd zij gekoppeld aan mevrouw Farinum. Laila hielp haar in het begin met het wegwijs worden in het gebruik van een tablet voor het project Beelbellen. Dit is een project waarbij oudere mensen leren bellen met een tablet, zodat zij op die manier in contact kunnen blijven met hun dierbaren en vrienden. Mevrouw Farinum geeft aan; ‘’Het beeldbellen heeft mijn leven verbeterd, ik kan hierdoor goed contact onderhouden met mijn kinderen en kleinkinderen.’’. Al snel daarna beginnen ze met de wekelijkse wandelingen. Het prettige aan deze match is dat ze beide vrij bedrijvend zijn, allebei houden van verschillende activiteiten ondernemen en er graag op uitgaan. Mevrouw Farinum vindt het heerlijk om te wandelen maar ook om een dagje een museum te bezoeken of bijvoorbeeld een boottocht te maken. 

Naast de hulp van VEIZ gaat mevrouw Farinum ook met plezier naar de dagbesteding die wordt georganiseerd door Cordaan. Hier worden er op de maandag yogalessen gegeven en op de woensdag is er een creatieve middag, waarbij er onder andere wordt geknutseld. Al snel merkt mevrouw Farinum dat de angstklachten verminderen; de lichaamsbeweging heeft een positief effect op haar gemoedstoestand. ‘’De combinatie van beweging en sociaal contact draagt aanzienlijk bij aan de verhoging van de kwaliteit van mijn leven.’’ 

Mevrouw Farinum en Laila ontwikkelen ondertussen een fijne vriendschap en ondanks de verschillen in generatie hebben zij veel gemeen en klikt het enorm. Laila speelt American Football en haar teamgenoten bieden mevrouw Farinum aan om haar een keer mee te nemen naar een wedstrijd. Dit lijkt haar geweldig en zo geschiedde. Tijdens de wedstrijd ontmoet ze ook de ouders en de oma van Laila, ze hebben ontzettend veel plezier samen en er wordt fanatiek gejuicht. “Wij houden allebei van actief zijn en staan positief in het leven. Het creëren van dit soort herinneringen, zoals de American Football wedstrijd, heeft onze vriendschap versterkt en ons leven verrijkt.’’ zegt mevrouw Farinum. Zodra de maatregelen het wat meer toelaten gaan we er weer op uit, zo staat het museum bezoek al op de planning. 

Wat is uw beste herinnering sinds u hulp ontvangt? 

‘’Ik ben enorm dankbaar dat ik Laila heb ontmoet. Eén van de beste herinneringen is toch het kijken naar de voetwalwedstrijd van Laila. En daarnaast het ontmoeten van nieuwe mensen, zoals de ouders en de oma van Laila. Zij hebben mij hartelijk ontvangen en daar ben ik dankbaar voor.’’ 

Laila, wat is jouw beste herinnering sinds je vrijwilliger bent bij VEIZ? 

‘’Om mevrouw Farinum op de tribune te zien tijdens mijn wedstrijd van American Football. De wederzijdse interesse heeft onze vriendschap versterkt.’’ 

Hoe zou je de jonge generatie willen motiveren om te starten met vrijwilligerswerk? 

‘’Ik zou de jongeren vooral willen meegeven dat het belangrijk is om iets te doen wat je leuk vindt. Als je een leuke activiteit combineert met vrijwilligerswerk, dan is het niet belastend en heb je er vooral plezier aan. 

Het is wel belangrijk om duidelijk je grenzen aan te geven, voor een goede balans tussen werk en vrijwilligerswerk enerzijds en privé anderzijds. 

En ik wil nogmaals benadrukken dat leeftijd geen voorwaarde is; leuke activiteiten te ondernemen hoeft niet per sé alleen met leeftijdsgenoten. Als je bijvoorbeeld van wandelen houdt, dan kun je prima gaan wandelen met iemand van een andere generatie. 

Vrijwilligerswerk is een échte verrijking voor zowel jong als oud. ‘’